święta Klara

Święta Klara, popularnie uważana za niespełnioną miłość świętego Franciszka,  urodziła się w Asyżu jakoś koło 1193 r. Kiedy miała 12 lat, w Asyżu zaczął się uaktywniać Jan Bernardone, czyli wlaśnie święty Franciszek. Pod jego wpływem Klara zdecydowała, że chce zostać siostrą Braci Mniejszych. W 1212 r. uciekła z domu, by na ręce świętego Franciszka złożyć śluby zakonne.  Z czasem Klara została pierwszą ksienią żeńskiej odmiany franciszkańskiego zakonu. Tym, co wyróżniało klaryski spośród innych rodzin zakonnych, było ubóstwo, nazywano je nawet "Ubogimi Paniami". I jak wszystkie ówczesne zakony żeńskie, klaryski siedziały zamknięte w klauzurze haftowały stroje liturgiczne i modliły się.  

Wieść gminna przypisuje Klarze wiele cudów, jak rozmnażanie chleba, odparcie ataku saraceńskiego na Asyż czy widzenie na odległość (stąd jest patronką telewizji). Umarła w 1253 r.  Już dwa lata później była kanonizowana. Kościół obchodzi wspomnienie świętej Klary 11 sierpnia.

Siostry klaryski (a jest ich kilka odmian) mogą nosić habity brązowe lub czarne, zawsze przepasane sznurem z trzema supełkami, oznaczającymi trzy śluby zakonne. Większość klarysek do dziś żyje w klauzurze. Klaryski słyną ze zwyczaju spania w trumnach, co ma oznaczać nieustanną gotowość na śmierć. Nie wszystkie klasztory zachowały ten zwyczaj, ale w niektórych rzeczywiście zakonnice śpią w trumnach do dziś.