Dzieło Rycerstwa Niepokalanej rozkwitło po otrzymaniu przez franciszkanów kawałka ziemi w miejscowości Teresin, gdzie Maksymilian wybudował kaplicę i klasztor pod nazwą Niepokalanów. W 1930 roku Maksymilian, mimo że zmagał się już wtedy z gruźlicą, z czterema innymi zakonnikami pojechał do Japonii na misje, gdzie założył japońską wersję Niepokalanowa i wydawał "Rycerza" po japońsku. Do Polski wrócił w 1936 roku. Przed wojną zdążył jeszcze uruchomić radiostację Niepokalanów.
Potem wybuchła wojna. W 1941 r. franciszkanie z Niepokalanowa zostali aresztowani. Maksymiliana wywieziono do Oświęcimia. W lipcu 1941 r., po ucieczce jednego z więźniów, hitlerowcy wybrali dziesięciu innych, by za karę ponieśli śmierć głodową. Miało to odstraszyć innych od ewentualnych prób ucieczki. Maksymilian dobrowolnie zgłosił się na śmierć zamiast innego więźnia wyznaczonego do bunkra głodowego, ponieważ ten miał rodzinę. Po dwóch tygodniach, kiedy jeszcze nie zdążył umrzeć z głodu, hitlerowcy dobili go zastrzykiem z trucizną.Maksymilian był beatyfikowany w 1971 roku, kanonizowany w 1982. Jego wspomnienie Kościół obchodzi 14 sierpnia.
W Niepokalanowie do dziś znajduje się klasztor franciszkański.
Niepokalanów w Japonii także przetrwał, jako jedna z nielicznych budowli ocalałych po zrzuceniu bomby atomowej na Nagasaki.
Do dziś także ukazuje się "Rycerz Niepokalanej", istnieje też ciągle Rycerstwo Niepokalanej, chociaż nie jest chyba najpopularniejszym z katolickich stowarzyszeń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz